Jak pomóc partnerce, która przechodzi załamanie nerwowe

Dzisiejszy artykuł jest poniekąd siostrzanym wpisem poruszonego już wcześniej tematu pomocy partnerowi podczas kryzysu zdrowia psychicznego. Różnica jest taka, że wcześniejszy wpis, który możecie przeczytać tutaj, jest napisany z myślą o kobietach szukających informacji, o tym, jak wesprzeć swoich partnerów. Dzisiaj przychodzę z pomocą i praktycznymi wskazówkami do mężczyzn, którzy chcą posłużyć męskim ramieniem swoim partnerkom przechodzącym załamanie nerwowe, ale zupełnie nie wiedzą, gdzie zacząć.

Główną ideą leżącą u podstaw każdego dojrzałego i szczęśliwego związku powinno być wzajemne troszczenie się o siebie. Oprócz fizycznej miłości, troski i bezpieczeństwa, Twoja partnerka, chociaż nie zawsze się do tego przyzna, od czasu do czasu będzie potrzebować również Twojego wsparcia emocjonalnego! Zazwyczaj to ona jest tą ostoją spokoju i ciepła w związku (zazwyczaj, czyż nie ;)??) ale zdarzają się też chwile, że i ona będzie potrzebowała od Ciebie poczucia spokoju, ukojenia, otuchy i zaufania.

Nie wiesz o czym mowa? Bez paniki. Poniżej znajdziesz kilka przydatnych wskazówek do tego, jak zadbać o swoją partnerkę, kiedy zmaga się ona z kryzysem zdrowia psychicznego. O tym, jak rozpoznać oznaki załamania nerwowego możesz przeczytać tutaj i tutaj, bo czasami nie są one oczywiste, co pogarsza sytuację. Warto przy tym pamiętać, że załamanie nerwowe to nie choroba, na którą jest jedno i do tego szybko działające lekarstwo.

9 wskazówek, jak pomóc partnerce podczas kryzysu zdrowia psychicznego

1. Wrogiem jest obecny stan psychiczny Twojej partnerki, a nie ona sama

Nie podoba Ci się zachowanie Twojej partnerki i masz wrażenie, że ostatnio robi ona wszystko żeby uprzykrzyć Tobie życie? Jeśli przechodzi ona załamanie nerwowe, to jej odpowiedzi na pewne wydarzenia, czy nawet codzienne sytuacje mogą zasadniczo odbiegać od jej normalnych reakcji. Wydaje Ci się, że jej zachowanie jest dramatyczne? Pamiętaj, że każdy radzi sobie z trudnościami w inny sposób, i najprawdopodobniej te nowe/inne zachowania partnerki są jej reakcją na to, co dzieje się w jej umyśle. Nie krzycz na nią, nie upominaj, nie żądaj wyjaśnień. To nie ona jest Twoim wrogiem, tylko jej obecny stan, z którym musisz pomóc jej sobie poradzić.

2. Obecny stan psychiczny Twojej partnerki nie jest czymś, co możesz tak po prostu naprawić

Załamanie nerwowe to nie cieknący kran, który można naprawić zmieniając uszczelkę. W umyśle nie można tak po prostu wymienić jakiejś części i już, po problemie. Niektórzy ludzie kryzys zdrowia psychicznego przechodzą lepiej lub gorzej niż inni. U niektórych stan zaburzenia psychicznej równowagi trwa tydzień, u innych miesiąc, a jeszcze inni potrzebują pół roku lub dłużej żeby dojść do siebie. Nie pospieszaj. Nie dolewaj oliwy do ognia kolejnymi pytaniami w stylu „ile jeszcze będziesz tak siedziała bez życia”, „tak się kręcisz bez celu, zrobiłabyś obiad porządny albo coś” albo „no choć w końcu gdzieś wyjdziemy, to już czwarty weekend a my znowu w domu siedzimy”.

3. Nie staraj się zrozumieć zachowań swojej partnerki, ona na pewno sama ma z tym problem w tym momencie

Nie zastanawiaj się, a już na pewno nie pytaj jej „i dlaczego ty znowu płaczesz?” Nie zrozumiesz, co kołocze się w jej umyśle, jakie emocje nią miotają każdej minuty. Jest duże prawdopodobieństwo, że ona też nie wie. Nie pogarszaj tego ciągłymi pytaniami „dlaczego ty nic nie jesz, znowu na diecie jesteś?” albo „dlaczego nie chcesz żeby Marek z Agą przyszli w sobotę?”

4. Obniż tymczasowo swoje oczekiwania w odniesieniu do partnerki

Ktoś przechodzący kryzys psychiczny zazwyczaj izoluje się od bliskich osób i traci zdolności funkcjonowania na normalnym dla siebie poziomie. Niektórzy ludzie zachowują szczątki funkcjonalności, ale wymaga to od nich gigantycznego nakładu energii, której po prostu nie mają. Głównym zaleceniem dla osób przechodzących załamanie nerwowe jest odpoczynek i sen. Daj więc partnerce odpocząć, jeśli np. do tej pory chodzi do pracy i widzisz, że wraca z niej wyczerpana. To widać, jeśli tylko się przyjrzysz. Nie oczekuj obiadu, wysprzątanego domu, czy wyprasowanych koszul. Pozwól jej usiąść w fotelu i przygotuj jej ulubiony napój (herbata, sok, woda). Zakupy – musisz je ogarnąć sam. Macie dzieci – poproś dziadków lub przyjaciół o pomoc. Obiad – skup się na czymś prostym i szybkim, takim jak spaghetti. Kurczak z rożna też jest dobrym rozwiązaniem. Upewnij się, że sypialnia jest dobrze wywietrzona przed tym, jak się położycie. Najlepiej zostaw okno lekko uchylone lub rozchylone na całą noc, co zapewni stały dopływ świeżego powietrza i wspomoże wasz sen.

5. Zaakceptuj, że Wasze życie intymne może na jakiś czas się pogorszyć

Załamaniu nerwowemu zazwyczaj towarzyszą stany depresyjne i nie rzadko również lękowe. Wiadomo również, że znaczne obniżenie popędu płciowego jest kluczowym ich objawem, o którym rzadko się jednak wspomina. Twoja partnerka będzie przez jakiś czas miała obniżoną energię, będzie źle się czuła sama ze sobą, co może wpłynąć na widzenie samej siebie, jak i Ciebie poprzez negatywny filtr, który działać będzie niekorzystnie na jej popęd seksualny, a co za tym idzie, na wasze życie intymne. Daj jej czas. Nie wymuszaj niczego na niej i nie sprawiaj swoimi komentarzami, czy zachowaniem, że będzie się czuła jeszcze bardziej winna niż do tej pory.

6. Nie staraj się na siłę „pomóc i uleczyć”

Możesz za to usiąść koło swojej kobiety i posłuchać. Możesz złapać ją za rękę, przytulić i być obecnym. Możesz zapytać „powiedz mi, co mogę zrobić żeby ci pomóc”. Możesz też zakomunikować „jesteś dla mnie ważna”, „jestem tu dla ciebie”, „przejdziemy przez to razem”.

7. Zapoznaj się z oznakami zachowań samobójczych

Duża część ludzi przechodzących kryzys zdrowia psychicznego doświadcza myśli samobójczych, na szczęście nie wszyscy posuwają się do prób samobójczych. Warto jednak abyś zdawał sobie sprawę, że owe ryzyko istnieje i zapoznał się z symptomami zachowań suicydalnych tutaj.

8. Jeśli potrzebna jest profesjonalna pomoc – zorganizuj to

Jeśli po upływie 1-2tygodni, nie widać poprawy stanu psychiczngo Twojej partnerki, rozważ wizytę u lekarza. Dobrze jeśli swoim proaktywnym zachowaniem i czułym nastawieniem zasygnalizujesz swojej partnerce, że sięgnięcie po profesjonalną pomoc jest w porządku. Możecie skorzystać z pomocy centrum interwencji kryzysowej, gdzie Twoja partnerka będzie mogła porozmawiać z interwentem kryzysowym, i gdzie wspólnie ustalony zostanie plan dalszego działania.

9. Nie umniejszaj temu, jak Twoja partnerka się czuje

Komentarze typu „o ludzie, weź nie przesadzaj”, albo „daj spokój, czego ty ciągle narzekasz i jęczysz, przecież nic się nie dzieje”, nie przysłużą się żadnemu celowi a doprowadzą jedynie do wielu negatywnych emocji, które na bardzo długo zostaną w Waszym związku. Zamiast tego, podczas rozmów, zawsze upewniaj swoją partnerkę, jak i siebie samego, że cokolwiek ona teraz przeżywa, jest tylko tymczasowe, i że za jakiś czas wszystko wróci do normy.

---

Możliwe jest jednak, że nawet kiedy będziesz mówił i robił wszystkie „właściwe” rzeczy, Twoja partnerka nadal będzie na Ciebie zła, rozemocjonowana, czy wręcz oschła w stosunku do Ciebie. Każda osoba jest osobą z unikalnymi myślami i uczuciami, a rozdrażnienie i czasami negatywne nastawienie do bliskich jest niestety częścią składową załamania nerwowego. Zachowaj spokój i nadal rób, co możesz, aby kochać i wspierać swoją partnerkę.

---

Pozdrawiam

Zuzanna