Praca zawodowych pomagaczy, takich jak psycholodzy, terapeuci, czy pracownicy socjalni, wymaga nie tylko profesjonalizmu, ale również wyjątkowej odporności emocjonalnej. Konfrontacja z myślami samobójczymi klientów jest jednym z najbardziej wymagających aspektów tej profesji, wywołując intensywne i często trudne emocje.
W tym artykule przyjrzymy się głębiej negatywnym uczuciom, które mogą towarzyszyć pomagaczom w takich chwilach, takim jak lęk, frustracja, czy panika, oraz metodom radzenia sobie z nimi.
Lęk
Lęk jest jedną z najczęstszych reakcji, jaką doświadczają zawodowi pomagacze, gdy klient wyjawia myśli samobójcze. Ten rodzaj lęku często wiąże się z obawą, że nie będą w stanie zapewnić odpowiedniej pomocy lub zareagować w odpowiedni sposób, co może mieć tragiczne konsekwencje. Dodatkowo, lęk może być nasilony przez presję odpowiedzialności za życie klienta oraz obawę przed konsekwencjami prawnymi i etycznymi w przypadku niepowodzenia. Wzmaga go także świadomość, że zawodowi pomagacze są często jedyną linią wsparcia dla osoby w kryzysie, co może prowadzić do chronicznego napięcia i uczucia przytłoczenia.
Frustracja
Frustracja w pracy pomagaczy może wynikać z wielu źródeł. Często pojawia się, gdy system opieki zdrowotnej stawia bariery biurokratyczne lub gdy brakuje dostępnych zasobów, takich jak miejsca w ośrodkach psychiatrycznych, czy dostęp do terapii lub innych interwencji. Pomagacze mogą również odczuwać frustrację, kiedy mimo ich wysiłków, klient nie osiąga oczekiwanych postępów, co może prowadzić do wątpliwości co do skuteczności swojej pracy. Dodatkowo, system, w którym pracują, nie zawsze oferuje wystarczające wsparcie, zarówno w aspekcie emocjonalnym, jak i zawodowym, co może prowadzić do poczucia izolacji i bezsilności.
Panika
Panika jest jedną z bardziej ekstremalnych reakcji, która może pojawić się, kiedy specjalista myśli, że klient znajduje się w bezpośrednim niebezpieczeństwie. Nagła, intensywna potrzeba działania może przytłaczać, szczególnie jeśli pomagacz czuje się nieprzygotowany lub niepewny co do najlepszego kursu działań. W sytuacji, gdzie każda sekunda jest na wagę złota, panika może negatywnie wpłynąć na zdolność do podejmowania decyzji, co z kolei może komplikować sytuację i wpływać na dalsze poczucie niepewności i nieadekwatności w roli zawodowego pomagacza.
Techniki radzenia sobie z tymi negatywnymi emocjami
Efektywne zarządzanie negatywnymi emocjami jest kluczowe dla zachowania zdrowia psychicznego i profesjonalnej efektywności. Pomagacze powinni rozwijać umiejętności i strategie, które pozwolą im radzić sobie z emocjonalnym obciążeniem. Ważne są regularne szkolenia, które nie tylko podnoszą kwalifikacje zawodowe, ale także uczą, jak zarządzać własnymi emocjami w trakcie kryzysu. Superwizje, zarówno indywidualne, jak i grupowe, oferują przestrzeń do refleksji i profesjonalnego wsparcia. Wsparcie koleżeńskie, a także budowanie sieci wsparcia wśród profesjonalistów, może również znacząco przyczynić się do łagodzenia stresu i zapobiegania wypaleniu zawodowemu. Ponadto, praktyki takie jak regularne ćwiczenia fizyczne, techniki relaksacyjne, medytacja, czy nawet hobby pozazawodowe mogą pomóc w zachowaniu równowagi psychicznej i odporności emocjonalnej.
Oto kilka technik, które możesz stosować „on the go”, czyli w trakcie rozmowy z klientem myślącym o samobójstwie, aby zarządzać własnymi emocjami i zachować profesjonalną skuteczność:
- Lęk:
- Szybkie techniki oddechowe: Zastosowanie krótkich serii głębokich wdechów może być dyskretnym sposobem na uspokojenie lęku w trakcie sesji. Wdech przez nos i powolne wydychanie przez usta mogą szybko przynieść ulgę i pomóc w skupieniu na potrzebach klienta.
- Panika:
- Mikro-zakotwiczenie: Podczas nagłego poczucia paniki, specjalista może delikatnie skoncentrować się na fizycznym punkcie kontaktu, np. stopy mocno oparte o podłogę lub dłonie spoczywające na kolanach. Taka subtelna praktyka zakotwiczenia pomaga zachować spokój i koncentrację bez zwracania uwagi klienta.
- Frustracja:
- Mentalne przeprogramowanie: W sytuacji wzrostu frustracji, zawodowy pomagacz może w myślach przeprowadzić szybkie przeprogramowanie. Może to być technika polegająca na chwilowym zamknięciu oczu, głębokim oddechu i przypomnieniu sobie o swoim profesjonalnym celu i znaczeniu rozmowy z klientem. Można także mentalnie zadać sobie pytanie: „Co teraz jest najważniejsze dla mojego klienta?”.
Zawodowi pomocnicy, którzy wspierają klientów z myślami samobójczymi, często doświadczają emocjonalnych wyzwań, takich jak wyżej wspomniane lęk, frustracja czy panika. Te emocje mogą negatywnie wpływać na ich efektywność i ogólne samopoczucie. Dlatego kluczowe jest, aby mieli dostęp do różnorodnych zasobów, które pomogą im radzić sobie z negatywnymi uczuciami i skutecznie wspierać swoich klientów, dbając równocześnie o własne zdrowie psychiczne. Budowanie solidnej sieci wsparcia oraz regularne korzystanie z dostępnych narzędzi może pomóc minimalizować negatywne skutki tej wymagającej pracy.
Jeśli chcesz pogłębić swoje umiejętności w zakresie interwencji kryzysowej, skorzystaj z mojej oferty superwizji.
Nie wahaj się skontaktować i umówić spotkanie, abyśmy mogli wspólnie pracować nad rozwojem Twojej praktyki.
Pozdrawiam,
Zuzanna Gąsienica
Zapisz się i pobierz e-book.
„Otwarte rozmowy o samobójstwie w pracy socjalnej”
Dowiedz się, jak profesjonalnie i z empatią podejść do trudnych tematów, takich jak ryzyko samobójstwa.
Zgłęb praktyczne metody diagnozy i interwencji i zyskaj pewność siebie w rozmowach, które mogą uratować życie.
Nie czekaj. Dołącz do społeczności profesjonalistów, którzy chcą zrobić różnicę.
Wpisz swój email poniżej i zacznij od razu!
Pobierając nasz e-book, wyrażasz zgodę na dołączenie do „Newslettera Zawodowego Pomagacza”. Będziemy przesyłać Ci wartościowe informacje, wskazówki oraz aktualności związane z zawodową pomocą i rozwojem osobistym. Gwarantujemy, że Twoje dane pozostaną chronione i nie zostaną udostępnione osobom trzecim. Masz również pełną kontrolę nad swoją subskrypcją – w każdej chwili możesz zrezygnować z otrzymywania wiadomości, korzystając z linku do wypisania się znajdującego się w stopce każdego e-maila.
Rozwijaj swoje umiejętności i pewność siebie: zarezerwuj sesję superwizji lub konsultacji przypadku ze mną, aby przekształcić wyzwania zawodowe w możliwości wzrostu i skuteczniejszej pomocy.
Podobne artykuły.
Zuzanna Gąsienica
SZKOLENIA I KONSULTACJE Z PROBLEMATYKI SAMOBÓJSTW
Zuzanna Gąsienica 
2 odpowiedzi na “Emocje towarzyszące zawodowym pomagaczom w obliczu myśli samobójczych klientów.”
myśli samobójcze???😀 Mili Państwo jak ktoś ma takie myślenie to myślę że to to samo co terapia oo Covid 19 , czegoś czego nie ma czegoś nie było a wmawia się w taki sposób że powstają nawet grupy i ośrodki .Istny śmiech na sali. Wiecie kto ma ? Jak juz to nie że względu swojego problemu TYLKO PROBLEM JEST TEN ŻE KTOŚ KTO STOI NA STANOWISKACH np.instutucji POMOCY LUDZIOM!!! ROBI TO ODWROTNIE NAWET WSPÓLNIE I W POROZUMIENIU Z INSTYTUCJAMI PODOBNYMI.
wiec moja odpowiedź jest taka że wy zacznijcie ludziom pomagać jak to ma znaczenie i nazwa tej instytucji A NIE SIĘ ZWRACAĆ PRZECIWKO BI TAK KAŻE GÓRA!!!
bo ktoś straci pracę??? Z was????
mnie interesuje moja sprawa
nie wasza
Więc te terapie za rezerwację przyjmijcie Tych z urzędu.
Jak chcecie to udostępnienie wam dowodów akurat w ważnej sprawie.
jak yo wygląda i kto tu jest nie odpowiedni na stanowisku.a nagrania mogą pogrążyć wiele wiele osób w tym Funkcjonariuszy Policji
PolubieniePolubienie
Rozumiem, że temat, który poruszam, budzi wiele emocji i może prowadzić do różnych interpretacji. Nie jestem w stanie komentować praktyk indywidualnych osób czy instytucji, ale widzę, że miał Pan/Pani nieprzyjemne doświadczenia, co naprawdę mnie martwi. Proszę zauważyć, że celem tego bloga jest edukacja oraz szerzenie świadomości na temat wpływu działań zawodowych pomagaczy na życie i wyniki dla ich klientów. Wierzę, że otwarta i konstruktywna dyskusja jest kluczowa, aby zrozumieć i poprawić system wsparcia. Dziękuję za Pana/Pani zaangażowanie w dyskusję i jestem otwarta na dalsze rozmowy o tym, jak możemy wspólnie pracować na rzecz lepszego zrozumienia i wsparcia.
PolubieniePolubienie