W świecie zawodowego pomagania, gdzie każdy dzień przynosi nowe wyzwania, kluczowe staje się posiadanie pewnych cech, które nie tylko ułatwiają pracę, ale również chronią przed wypaleniem zawodowym. Dla psychologów, terapeutów i innych specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego, te cechy są niczym kompas w nawigacji po trudnych wodach pracy z osobami z ryzykiem samobójstwa. W tym artykule, skupimy się na pięciu fundamentalnych cechach, które każdy zawodowy pomagacz powinien rozwijać, aby skutecznie wspierać swoich klientów, jednocześnie dbając o własne zdrowie i dobrostan.

Od chęci podejmowania pozytywnego ryzyka, przez zachowanie spokoju w sytuacjach kryzysowych, po kreatywność w poszukiwaniu rozwiązań, umiejętność wzbudzania nadziei i połączenie entuzjazmu z empatią – te cechy stanowią fundament skutecznej i empatycznej pracy. Zrozumienie i rozwijanie tych umiejętności nie tylko podnosi jakość świadczonych usług, ale również przekłada się na większą satysfakcję z pracy oraz lepsze wyniki terapeutyczne.

W tym artykule, przeanalizujemy każdą z tych cech, podkreślając ich znaczenie i wpływ na praktykę zawodową. To esencjalna lektura dla każdego psychologa, terapeuty i specjalisty zajmującego się zdrowiem psychicznym, który chce nie tylko przetrwać, ale i kwitnąć w swojej profesji.

5 cech, bez których ciężko będzie Ci pracować z osobami w kryzysie.

Chęć podejmowania pozytywnego ryzyka

W pracy z osobami zmagającymi się z myślami samobójczymi, koncepcja pozytywnego ryzyka odgrywa kluczową rolę. To podejście polega na świadomym i zbilansowanym zarządzaniu ryzykiem, z jednoczesnym otwarciem na możliwości wzrostu i zmiany. W kontekście pracy z osobami z myślami samobójczymi, podejmowanie pozytywnego ryzyka oznacza, że zawodowi pomagacze aktywnie poszukują sposobów na wsparcie klientów w bezpieczny, ale również skuteczny sposób, uwzględniając ich indywidualne potrzeby i okoliczności.

Przykładowo, może to oznaczać zastosowanie nowych technik terapeutycznych, które nie zostały jeszcze szeroko przyjęte, ale wykazują obiecujące wyniki. Może to również oznaczać wsparcie klientów w podejmowaniu decyzji, które niosą za sobą pewne ryzyko, ale jednocześnie mogą prowadzić do znaczącej poprawy jakości ich życia. Pozytywne podejmowanie ryzyka w pracy z osobami z myślami samobójczymi to sztuka znalezienia równowagi między bezpieczeństwem a możliwością osiągnięcia przez klientów realnych korzyści terapeutycznych.

Przypadek kliniczny: podejmowanie pozytywnego ryzyka w terapii

Klient:
Marcin, 32 lata, od wielu lat zmaga się z chronicznymi myślami samobójczymi i samookaleczeniami. Jego historię charakteryzuje długotrwała walka z depresją i lękiem, a także trudności w budowaniu stabilnych relacji interpersonalnych.

Sytuacja:
Podczas jednej z sesji terapeutycznych, Marcin wyraża nasilone myśli samobójcze, które budzą znaczny niepokój u terapeuty. Opisuje też swoje niedawne działania autoagresywne.

Tradycyjne podejście:
W typowym scenariuszu, terapeuta mógłby rozważyć natychmiastową hospitalizację Marcina, mając na uwadze konieczność zapewnienia mu bezpieczeństwa i ochrony przed samouszkodzeniem.

Podejmowanie Pozytywnego Ryzyka:
Zamiast automatycznie kierować Marcina na hospitalizację, terapeuta decyduje się na podejście oparte na pozytywnym ryzyku. Rozmawia otwarcie z Marcinem o jego aktualnym stanie emocjonalnym i myślach samobójczych, starając się zrozumieć kontekst i przyczyny tych uczuć.

Opracowanie Planu Bezpieczeństwa:
Zamiast skupiać się wyłącznie na ryzyku, terapeuta wspólnie z Marcinem opracowuje indywidualny plan bezpieczeństwa. Plan ten zawiera konkretne kroki, które Marcin może podjąć, gdy nasilą się myśli samobójcze – od technik radzenia sobie z natrętnymi myślami, po listę osób, do których może się zwrócić po pomoc. Plan ten obejmuje również strategie zarządzania chwilami kryzysowymi i techniki redukcji impulsów do samookaleczenia.

Wspieranie Autonomii i Wzmocnienie:
Zamiast przejmować kontrolę nad sytuacją, terapeuta umożliwia Marcinowi poczucie większej autonomii w zarządzaniu własnymi emocjami i działaniami. Marcin czuje się wysłuchany i zaangażowany w proces leczenia, co wzmacnia jego motywację do pracy nad sobą i buduje jego poczucie własnej wartości.

Długoterminowe Korzyści:
Dzięki temu podejściu, Marcin nie tylko otrzymuje natychmiastowe wsparcie, ale także uczy się długoterminowych strategii radzenia sobie z trudnymi emocjami. Terapeuta monitoruje postępy Marcina i dostosowuje plan w miarę potrzeb, co przekłada się na lepszą adaptację i umiejętność radzenia sobie w przyszłości.

Podsumowanie:
W tym przypadku, podejmowanie pozytywnego ryzyka pozwoliło na stworzenie bardziej wspierającego i mniej inwazyjnego środowiska terapeutycznego. Terapeuta, rezygnując z automatycznej hospitalizacji, dał Marcinowi możliwość aktywnego uczestnictwa w procesie leczenia i stworzenia personalizowanego planu radzenia sobie z kryzysami, co w dłuższej perspektywie okazało się bardziej efektywne.

Zachowanie spokoju

Drugą niezbędną cechą jest zdolność do zachowania spokoju w sytuacjach kryzysowych. Praca z klientami z myślami samobójczymi wymaga nie tylko fachowej wiedzy, ale również emocjonalnej stabilności. Spokój zawodowego pomagacza może być dla klienta w kryzysie jak kotwica – daje poczucie bezpieczeństwa i stabilności. W sytuacjach pełnych napięcia, umiejętność zachowania zimnej krwi pozwala na skuteczniejszą ocenę sytuacji i podejmowanie przemyślanych decyzji, jak powyżej.

Kreatywność w szukaniu rozwiązań

Trzecią cechą, która jest niezwykle cenna w pracy z ryzykiem samobójstwa, jest kreatywność w szukaniu rozwiązań. Każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnego podejścia. Kreatywność pozwala na dostosowanie technik i metod do unikalnej sytuacji klienta, co często jest kluczem do znalezienia najbardziej efektywnego rozwiązania. Kreatywność to także umiejętność myślenia poza utartymi schematami i znajdowania nadziei tam, gdzie wydaje się jej nie być.

Wzbudzanie nadziei

Wzbudzanie nadziei jest kolejną nieocenioną cechą w pracy z osobami z ryzykiem samobójstwa. Nadzieja może być potężnym narzędziem motywującym do zmiany i poszukiwania pomocy. Zawodowi pomagacze, którzy potrafią wzbudzić nadzieję u swoich klientów, otwierają drzwi do lepszego jutra. Jest to umiejętność pokazywania perspektyw i możliwości, których klient może nie być w stanie sam zobaczyć.

Entuzjazm połączony z empatią

Ostatnią, ale równie ważną cechą jest entuzjazm połączony z empatią. Ta kombinacja pozwala na budowanie głębokich, autentycznych relacji z klientami. Entuzjazm, rozumiany jako autentyczne zaangażowanie i pasja do pomagania innym, kiedy jest połączony z głęboką empatią, tworzy środowisko, w którym klienci czują się zrozumiani, akceptowani i wspierani.

---

Jeśli jesteś zawodowym pomagaczem i chcesz rozwijać te kluczowe cechy, zapraszam serdecznie do skorzystania z moich sesji superwizji. Wspólnie będziemy pracować nad Twoim podejściem do pracy, strategiami radzenia sobie z trudnościami i sposobami budowania głębszej relacji z klientami. Skontaktuj się ze mną, aby umówić się na spotkanie, które pomoże Ci zyskać pewność siebie i jeszcze lepiej wspierać osoby w kryzysie.

Pozdrawiam,

Zuzanna Gąsienica

---

Podobne artykuły.

Zuzanna Gąsienica

SZKOLENIA I KONSULTACJE Z PROBLEMATYKI SAMOBÓJSTW